WAŻNE SŁOWA

Liturgia sakramentu bierzmowania

Biskup: 

Droga młodzieży (Drodzy Bracia i Siostry), powiedzcie przed zgromadzonym tu Kościołem, jakich łask oczekujecie od Boga w tym sakramencie? 

Kandydaci do bierzmowania: 

Pragniemy, aby Duch Święty, którego otrzymamy, umocnił nas do mężnego wyznawania wiary i do postępowania według jej zasad. 

Wierni: Amen.

Namaszczenie świętym krzyżmem

Po modlitwie z włożeniem rąk następuje właściwy znak sakramentalny bierzmowania:

namaszczenie czoła krzyżmem wraz z formułą sakramentalną (OB nr 27)

. Kandydaci razem ze świadkami pojedynczo podchodzą do biskupa lub biskup przychodzi do oczekujących go w szeregach kandydatów. Z tych dwóch sposobów pierwszy wydaje się lepszy, ponieważ doskonalej wyraża czynny udział bierzmowanych w liturgii sakramentu oraz ich wolną i odpowiedzialną prośbę o bierzmowanie. 
Byłby on wskazany zwłaszcza wtedy, gdy na początku obrzędu nie było imiennej prezentacji kandydatów.

Zbliżając się do biskupa, kandydat podaje stojącemu obok księdzu "kartkę do bierzmowania" 

Namaszczenia czoła dokonuje szafarz kciukiem prawej ręki, bez wkładania dłoni na głowę bierzmowanego. Czyniąc na czole znak krzyża, wypowiada formułę: 

"N. przyjmij znamię Daru Ducha Świętego". 

Bierzmowany odpowiada: "Amen". 

Następnie udzielający bierzmowania przekazuje mu znak pokoju, mówiąc:

"Pokój z tobą". 

Bierzmowany odpowiada: "I z duchem twoim". I odchodzi.

Aklamacja "Amen" po namaszczeniu bierzmowanego jest jego wyznaniem wiary i podziękowaniem za Dar Ducha Świętego, podobnie jak "Amen" po słowach "Ciało Chrystusa" przy Komunii św. 

W czasie, gdy szafarz namaszcza czoło bierzmowanego, świadek kładzie prawą rękę na jego ramieniu i podaje biskupowi jego imię, jeśli nie czyni tego sam bierzmowany. 
U nas zazwyczaj robi to kapłan, któremu kandydat podchodząc wręczył kartkę ze swoim imieniem.